Henryk Gładyś

Urodzony 31 VIII 1936 r. w Grzybowej Górze (obecne województwo Świętokrzyskie) jako syn Stanisława i Marianny. Ukończył Gimnazjum Przemysłowo-Energetyczne w Skarżysku Kamiennej. Maturę uzyskał w Technikum Energetycznym w Łodzi (1952) i otrzymał tytuł technika elektryka o specjalności sieci elektryczne. Jest absolwentem Wydziału Elektrycznego Politechniki Warszawskiej (mgr inż. 1959). Pracę doktorską obronił na Politechnice Wrocławskiej (1970).

Pracę zawodową rozpoczął w Instytucie Energetyki (1959-61). Następnie pracował w Państwowej (obecnie Krajowej) Dyspozycji Mocy i we Wspólnocie Energetyki i Węgla Brunatnego (1962-90). Przez cały ten okres zajmował się głównie wdrażaniem informatyki do zagadnień związanych z dysponowaniem mocą i energią, a zwłaszcza do optymalizacji pracy krajowego systemu elektroenergetycznego. Kierował Zespołem realizującym oprogramowanie komputerowe dla potrzeb planowania pracy systemu elektroenergetycznego (1966-90). Oprogramowanie to było wdrożone do praktyki głównie za pomocą systemu komputerowego CDC 3170 i innych krajowych komputerów. Do najważniejszych osiągnięć w tym okresie należy wdrożenie do praktyki ruchowej nowoczesnych metod ekonomicznego rozdziału obciążeń (ERO) pomiędzy elektrownie, za co uzyskał Zespołową Nagrodę Państwową II st. w dziedzinie Techniki (1970).

W tym otresie, był również wykładowcą na Wydz. Elektrycznym Politechniki Warszawskiej (1980-90). Od 1993 r. jest członkiem Sekcji Systemów Elektroenergetycznych Komitetu Elektrotechniki PAN.

W latach 70-tych aktywnie uczestniczył w kilku konferencjach międzynarodowych, będąc w tym okresie również (przez okres dwóch lat) członkiem Podkomitetu Analiz Krzywych Obciążeń w międzynarodowej organizacji Producentów i Dystrybutorów Energii Elektrycznej UNIPEDE. Był to okres intensywnych kontaktów zawodowych z zagranicą, m.in. odbył wówczas dwa staże zagraniczne: w Holandii i Włoszech (każdy staż po dwa miesiące).

Po zmianach organizacyjnych w energetyce, w latach 1990-97 pracował w Polskich Sieciach Elektroenergetycznych SA, gdzie kierował Zespołem realizującym wdrażanie nowoczesnych metod pomiarowych i zbieranie danych dla potrzeb hurtowego rynku energii elektrycznej (brał udział we wdrożeniu systemu pomiarowego DATAGYR 20 autorstwa IASE). W latach 1997–2002 kierował Wydziałem Administrowania Majątkiem Sieci Najwyższych Napięć, podejmując m.in. decyzje o likwidacjach lub dalszej eksploatacji urządzeń wysokiego napięcia.

Jest członkiem Zrzeszenia Audytorów Energetycznych. Z dniem 1 czerwca 2002 r. przeszedł na emeryturę i rozpoczął własną działalność gospodarczą w zakresie prac badawczo-szkoleniowych w energetyce zawodowej. Jest członkiem Zrzeszenia Audytorów Energetycznych. Współpracował nadal z PSE SA, a po zmianach organizacyjnych (w PSE SA, od 2004) - z PSE Operator SA, gdzie wykonywał głównie audyty energetyczne budynków stacji najwyższych napięć i inne ekspertyzy, związane głównie z racjonalnym zużyciem energii na potrzeby własne stacji NN (2005-11).

Od roku 2011 jest dyrektorem Biura Studiów i Analiz SEP gdzie realizuje projekt UE "ELEVET", mający za zadanie ujednolicenie kształcenia i zdobywania uprawnień zawodowych przez elektryków w krajach UE.

Napisał 2 książki, wydane przez WNT (1980-99) oraz ok. 70 prac opublikowanych w czasopismach technicznych oraz na konferencjach krajowych i zagranicznych. Ma ok. 65 publikacji w czasopismach technicznych, w tym szereg referatów na konferencjach krajowych i zagranicznych.

Członkiem SEP jest od roku 1960. Od 1961 r. pełnił wiele funkcji w SEP i NOT, głównie w Kołach Zakładowych SEP, a od 1984 r. również w Oddziale Warszawskim i w agendach Zarządu Głównego SEP. Był skarbnikiem OW SEP (2002-10), przewodniczącym Kolegium Sekcji Energetycznej OW SEP (1990-97), przewodniczącym (1994-2006) i wiceprzewodniczącym (2006-10) Komisji Odczytów i Konferencji OW SEP.
Jest członkiem zarzadu OW SEP (od 1998), przewodniczącym Kolegium Sekcji Energetyki OW SEP (1987-97 i 2010– ), prezesem Koła 229 przy PSE Operator SA i członkiem Kolegium Sekcji Energetyki SEP (od 1998).

Zorganizował wiele seminariów w kołach 206 i 229 oraz w Sekcji Energetyki OW SEP. Znany jest jako inicjator i szef ogólnopolskiej konferencji OPE (Optymalizacja w Elektroenergetyce) zorganizowanej 7 razy w latach 1995-2012. Najwięcej seminariów zorganizował w ramach Kół SEP nr 206 (przy PGE SA i PSE Operator SA) oraz 229 (przy PSE SA).

Jest rzeczoznawcą SEP oraz specjalistą II stopnia w dziedzinie energetyki – kierunku specjalności: sieci i systemy elektroenergetyczne. Jest członkiem Kolegium Redakcyjnego nowego Biuletynu ZG SEP i COSIW w wersji elektronicznej pt.: "Audyt Energetyczny" (od 2010).

W NOT (Naczelnej Organizacji technicznej) jest przewodniczącym Polskiego Komitetu Naukowo - Technicznego FSNT ds. Gospodarki Energetycznej. Od kilku lat jest przewodniczącym Polskiego Komitetu Naukowo-Technicznego Gospodarki Energetycznej, gdzie organizuje coroczne Konferencje o tej tematyce. Od 2010 r. jest członkiem Krajowej Rady NOT.

Otrzymał odznaczenia i wyróżnienia:
– państwowe (3): ● Srebrny (1972) i Złoty (1981) Krzyż Zasługi, ● Krzyż Kawalerski OO Polski (2000);
– resortowe (2): ● Medal 45-lecia Służb Dyspozytorskich w Energetyce Polskiej, Złotą Odznakę Zasłużony dla Energetyki (1977);
– stowarzyszeniowe: ● Srebrną (1979) i Złotą Odznake Honorową SEP oraz Srebrną (1989), Złotą (1998) i Diamentową Odznake Honorową NOT, ● medale SEP: im. M.Pożaryskiego (2000), K.Szpotańskiego (2002) i A.Hoffmanna (2002) oraz 90-lecia SEP (2009); medal OW SEP im. P.J. Nowackiego (2012). Zasłużonym Seniorem SEP jest od roku 2005.